drug

drug
1) наркотик; наркотичний медикамент; лікарський засіб
2) вживати наркотики; підмішувати наркотик; доводити до наркотичної інтоксикації, накачувати наркотиками

drug enforcement administration — управління по боротьбі з незаконним обігом наркотиків (у США)

drug traffick control administration — управління по боротьбі з незаконним обігом наркотиків, боротьба з контрабандою наркотиків

- drug abuse prevention
- drug abuser
- drug activity
- drug addict
- drug addiction
- drug addiction institution
- drug addiction liability
- drug adulteration
- drug agent
- drug business
- drug-busting operation
- drug cartel
- drug charges
- drug container
- drug control
- drug-control
- drug control act
- drug-control program
- drug-control programme
- drug-control system
- drug crime
- drug criminal
- drug criminality
- drug dealer
- drug dealing
- drug delivery
- drug den
- drug dependence
- drug dependent
- drug fiend
- drug habit
- drug-impaired
- drug-impaired driver
- drug-impaired driving
- drug industry
- drug inspection
- drug interdiction
- drug intoxication
- drug investigation
- drug investigator
- drug law enforcement
- drug mafia
- drug manufacturer
- drug market
- drug marketing
- drug merchandising
- drug money
- drug network
- drug offence
- drug offense
- drug offender
- drug offender
- drug officer
- drug overdose
- drug peddler
- drug possession
- drug problem
- drug production
- drug pusher
- drug pushing
- drug recognition expert
- drug-related
- drug-related crime
- drug-related killing
- drug ring
- drug runner
- drug running
- drug-safety legislation
- drug sale
- drug smuggler
- drug smuggling
- drug smuggling activities
- drug-smuggling network
- drug squad
- drug supplier
- drug taking
- drug-taking
- drug test
- drug testing
- drug testing in the workplace
- drug-testing program
- drug trade
- drug traffick
- drug traffick control
- drug traffick routes
- drug trafficker
- drug trafficking
- drug trafficking charges
- drug treatment
- drug type
- drug usage
- drug use
- drug-use violation
- drug user
- drug violation
- drug war
- drug witness
- drugs

English-Ukrainian law dictionary.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?
Synonyms:

Look at other dictionaries:

  • drug — [drʌg] noun [countable] 1. a medicine or substance for making medicines; = PHARMACEUTICAL: • a drug used in the treatment of cancer • a drugs company ˌover the ˈcounter ˌdrug abbreviation OTC drug …   Financial and business terms

  • drug — drug·gery; drug·get; drug·gist; drug·gist·er; drug; drug·less; an·ti·drug; drug·gie; drug·gy; drug·ola; mul·ti·drug; poly·drug; …   English syllables

  • drug — DRUG, (1, 2) drugi, s.m., (3) druguri, s.n. 1. s.m. Bară de fier sau de lemn având diverse întrebuinţări (în lucrări de construcţii). ♦ (înv.) Lingou. 2. s.m. Fiecare dintre cele două lemne groase, sprijinite pe câte două picioare, care… …   Dicționar Român

  • Drug — Drug, n. [F. drogue, prob. fr. D. droog; akin to E. dry; thus orig., dry substance, hers, plants, or wares. See {Dry}.] 1. Any animal, vegetable, or mineral substance used in the composition of medicines. [1913 Webster] Whence merchants bring… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • drug — drȗg m <V drȗže, N mn drȕgovi/drȗzi jez. knjiž.> DEFINICIJA 1. osoba vezana s kim prijateljstvom, solidarnošću i kolegijalnim odnosima [dobar drug]; drugar 2. onaj koji je ravan [školski drug]; drugar, parnjak 3. a. riječ za oslovljavanje u …   Hrvatski jezični portal

  • drug — n Drug, medicinal, pharmaceutical, biologic, simple are comparable when they denote a substance used by it self or in a mixture with other substances for the treatment of or in the diagnosis of disease. Drug is the ordinary comprehensive term in… …   New Dictionary of Synonyms

  • drug — [drug] n. [ME drogge < OFr drogue < ? LowG drooge (fat), dry (cask), the adj. mistaken as the name of the contents: see DRY] 1. any substance used as a medicine or as an ingredient in a medicine which kills or inactivates germs, or affects… …   English World dictionary

  • drug — I noun alterant, analgesic, anesthetic, anesthetic agent, anodyne, antibiotic, chemical substance, curative preparation, medical preparation, medicament, medicamentum, medication, medicinal component, medicinal ingredient, narcotic preparation,… …   Law dictionary

  • Drug — Drug, v. t. 1. To affect or season with drugs or ingredients; esp., to stupefy by a narcotic drug. Also Fig. [1913 Webster] The laboring masses . . . [were] drugged into brutish good humor by a vast system of public spectacles. C. Kingsley. [1913 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • drug up — ˌdrug ˈup [transitive] [present tense I/you/we/they drug up he/she/it drugs up present participle drugging up past tense …   Useful english dictionary

  • Drug — (dr[u^]g), v. i. [See 1st {Drudge}.] To drudge; to toil laboriously. [Obs.] To drugge and draw. Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”